Hep nefret ederdim o anason kokusundan... Tadı ve kokusu çok kötü gelirdi ta ki kuzenim dertli olduğum bir akşam denize karşı beni bir masaya oturtup bekle diyene kadar. Gitti içeriye ben hala masada boş boş hayatımda olan şeylere üzülüyorum... Önce mezeler geldi, meyve salatası, haydari, beyaz peynir, ezme vb... sonra rakı... Meğersem içmesini bilmiyormuşuz, bütün derdim tasam hepsi gitti. Evde biraz içilmiş eniştemlerin büyük rakısı vardı, hepsini bitirmişiz iki kişi :) O günden sonra ne anason kokusu rahatsız etti nede hayatımdaki dertler iyiki varsınız Dostlarım ve Rakım!
